Lezing: “Rariteiten” in de film Casablanca

“Rariteiten” in de film Casablanca: onverwachte top-film in 1942. Door: Frank van den Berg

De film Casablanca is een “liefdes-drama” met veel politieke connotaties, “low budget” gemaakt, midden in de Tweede Wereldoorlog toen de VS er nog niet bij betrokken was, vóór Pearl Harbor. Met Ingrid Bergman en Humphrey Bogart en veel andere goede acteurs, veelal gevluchte joodse Europeanen. Het werd onverwacht een mega-succes. Het is de meest vertoonde film op de Amerikaanse TV, bekroond met 3 Oscars. Het scenario gaat door voor “the best ever”. Tot het laatste moment werd eraan gesleuteld; Ingrid Bergman: “Whom should I kiss?”.
De film staat in de “top 10 of the best movies ever”. Er zijn gekke en leuke anekdotes over de opnames en de merkwaardigheden van alle hoofdrolspelers. We laten veel stukken uit de film zien (en horen) met de beroemde song ook: Play It Again, Sam (dat nooit zo in de film gezegd wordt!). De ondertoon van de film is een verzet tegen het toenmalige isolationisme dat heerste in de VS, en ook antisemitisme en racisme. De donkere acteur Dooley Samson vervult een hoofdrol als de pianist Sam. In deze tijd kan een verband gelegd worden met het Trumpiaanse Amerika.