Laatste voorjaarsconcert Oratoriumkoor Bennebroek

Domenico Cimarosa (1749-1801) was een tijdgenoot van
W.A. Mozart. Hij was reislustig, woonde en werkte in Napels,
Rome, Florence, Sint Petersburg en Wenen. Cimarosa had veel
succes met zijn opera’s, vooral Il matrimonia segreto, een werk
dat nog steeds veelvuldig wordt opgevoerd. Maar ook op het
gebied van de kerkmuziek liet hij zich niet onbetuigd. In 1787
verbleef Cimarosa in Sint Petersburg. Het overlijden van de
echtgenote van de Franse ambasadeur werd de aanleiding tot het
ontstaan van het Requiem. Cimarosa was geen grote
vernieuwer, hij componeerde vrij traditioneel. Dat verklaart
mogelijk waarom hij in zijn tijd zo populair was, hij voelde goed
aan wat zijn publiek wilde horen. De muziek is zeer goed zing- en
speelbaar en straalt een grote klassieke beheersing uit.

Michael Haydn (1737-1806) is de geschiedenis ingegaan als
het broertje van de veel beroemder geworden Joseph. De rol van
de laatstgenoemde is zeker zeer belangrijk, maar wordt de rol
van Michael daarmee eigenlijk niet een beetje onderschat? Ook
hij was enorm inventief op het gebied van ritme, melodie en
harmonie, maar minder ingrijpend ten aanzien van het wijzigen
van bijvoorbeeld de vorm van het strijkkwartet en de symfonie.
De Missa sub titulo Sanctæ Theresiæ werd in het sterfjaar van
Cimarosa geschreven in opdracht van de toenmalige keizerin van
Oostenrijk, Maria Theresia Carolina Josepha Bourbon-Sicilia.
Broer Joseph schreef ook een Theresiën-mis, maar voor een heel
andere Maria Theresia. Het werk sprankelt van begin tot eind als
roze champagne. Briljante solo- en koorpassages, zeer virtuoze
orkestpartijen, in mijn optiek een ondergewaardeerd juweel.